Wat als een rustige bekomenvangisterenavondennietsnoemenswaardigdoen-dag begon, bleek uit te draaien als een dag vol kansen en interessante ontmoetingen.
Sinds mijn aankomst op Aruba en tot op heden is mijn transportmiddel een mountainbike. Gewone fietsen zijn hier amper te verkrijgen en als je er al überhaupt eentje vindt, moet je eer een grote som voor neertellen. Ik kon mijne vélo gelukkig overkopen van een vriendin.
Arubanen zijn geen fietsers. Iedereen rijdt rond met de wagen. Er valt hier dan ook nergens een fietspad te bespeuren. Sommige straathonden hebben het naar verluid ook niet voor tweewielers. Je zou best wel eens aangevallen kunnen worden. Daarbovenop geldt hier geen zero-tolerance voor alcohol achter het stuur en zijn hier amper alcoholcontroles...dus mijn conclusie is: weg met die fiets. Je bent hier écht een zwakke weggebruiker!
Tot op heden was mijn oplossing: niet al te veel rondrijden, dus de voorbije dagen ben ik veel thuis geweest. Maar aangezien ik 4 meter van mijn deur 10 palmbomen, een picknicktafel en 10 meter verder zelfs een zwembad heb, was de drang nu niet zo hoog om erop uit te trekken. Ik had ook nog wat last van jetlag en heb veel rust genomen. Muziekje op, boek in de hand en genieten!
Vanmiddag na een ritje naar Oranjestad, gingen ik en Liesje (de vriendin bij wie ik inwoon) een frietje eten in Café 080 om onze katten te verdrijven (zie Spaanse vertaling van 'tengo un gato'). Al tooghangend, met een friet in de ene hand en een groot glas water in de andere, spitste ik opeens mijn oren om het gesprek naast me beter te horen. Ik hoorde mensen spreken over een auto die te koop stond voor 800 gulden (ca. €400), omdat de eigenaar het eiland gaat verlaten en die dringend kwijt wilt. Ik ben me toch even gaan mengen in het gesprek en heb mijn interesse meteen kenbaar gemaakt. 30 minuten later zat ik al in de betreffende auto om er een testrit mee te maken. 't is eigenlijk een beetje een krakkemikkelige, 4-wielige metaalcontructie dat voor een auto moet doorgaan. En daar mag ik me morgen de trotse eigenaar van noemen! Ik heb voor amper 365 dollar een auto gekocht op Aruba! Hopelijk geraakt die nu nog door de keuring...het volgende obstakel dat ik moet overwinnen!
Na mijn deal te hebben afgesloten, ben ik nog even terug gaan tooghangen. Er zat nu een Nederlandse dame, die al 8 jaren op Aruba woont, enkele krukken verderop met wie ik een gesprek startte. We spraken over mijn situatie op Aruba en de zoektocht naar een job. Ze gaf me enkele goede tips in dat departement.
Verder bleek zij zelf werkzaam te zijn bij Aruba Watersports Center en kon ze me een duikopleiding aan 'localprijs' aanbieden. Wat denk je dat ik morgen nou ga doen...?! :)
Ik voel me op dit moment een echte gelukkeling!
Labels: Aruba, transportation, watersports