We hebben al 2 toeristische strandjes bezocht, het studentencafédistrict al enkele keren bezocht, ook al een portie natuur achter de kiezen...het was weer even tijd om niets te doen in alle rust en eenvoud.
Die eenvoud en rust vonden we terug aan de Sint Jorisbaai in het oosten van het eiland. Het is een baai waar aan watersport gedaan wordt, meer bepaald aan wind- en kitesurfen.
We zijn onderweg bij de Chinees (goedkope supermarkt) gestopt voor inkopen. We hebben onze frigobox met wat kaas, brood, fruit, chips en rode wijn gevuld. Wat heeft een mens nog meer nodig?!
De baai lag heel afgelegen, net naast de struisvogelboerderij, voorbij de aloë vera plantage. We hebben onderweg dus ook wat siteseeing gedaan 😊
Eens we voorbij dit punt reden, kwamen we een beetje verder aan de baai en daar stond ons nog meer moois te wachten. Bijna geen mens te zien, afgezien van een kitesurfinstructeur en 4 kiters. Zij bezorgden ons een mooi schouwspel en zo hadden wij ook even onze 'babbel' van de dag.
Hier hebben wij de ganse dag liggen chillen se! Beetje lezen, beetje schrijven, beetje rondkijken, beetje eten, beetje drinken en heel veel praten. Wanneer de chips en de fles wijn aan de beurt waren, kwam de filosoof in ons naar boven. Liefde, relaties en ontrouw waren de topics van de dag. Het boek dat we beiden deze vakantie gelezen hebben, was hier verantwoordelijk voor. "Elf minuten" van Paulo Coelho (mijn favo-auteur). Ik raad het iedereen aan! Het brengt veel wijsheden, zet je aan het denken en zet je misschien ook wel aan tot actie...
Ik denk stiekem dat E.L. James dit boek gelezen heeft alvorens aan haar 'Fifty Shades'-trilogie te beginnen.
We leerden ook Nick, de kitesurfinstructeur, kennen. Hij vertelde ons redelijk wat interessante dingen over het eiland, enkele must-sees, de mensen, bepaalde gewoonten,...
Hij vroeg ons zelfs op we een keertje mee 'op de rug' wilden. Ik had eerst geen idee wat ie bedoelde, maar later, wanneer ik iemand anders 'op de rug' zag, werd duidelijk dat je als een aapje aan de kiter kan hangen en mee surfen. Ik wil, ik wil, ik wil!! Monkey see, monkey do...
Whaaa! Bangelijk! We hebben 4 baantjes getrokken en na de voorlaatste hebben we zelfs een sprong gemaakt! Toen we de lucht in werden getrokken, kreeg ik een zwevend gevoel; toen we weer neerkwamen was het precies of ik in een achtbaan zat! Kicken!! Nu wil ik zéker zelf kunnen! [ff geduld Ady, eerst centjes verdienen op Aruba en dan pas lessen nemen!]
Kiten is wel een dure sport! Niet alleen zijn de lessen vrij duur, maar blijkbaar kan je niet zomaar kitemateriaal huren. Je wordt verondersteld je eigen materiaal aan te kopen, nadat je het geleerd hebt. Het ganse pakket (excl. lessen) zou om en bij de $800 kosten. Holy shit!
Soit, zorgen voor later!
Via Nick hebben we een goedkoop tripje naar Klein Curacao kunnen fixen. Dat is een klein, onbewoon eiland. Er staan wat hutjes, je kan er zonnekloppen, snorkelen en gewoon van het paradijselijke zicht genieten.
Check het zoekresultaat wanneer ik het in Google ingeef:
Ik kan niet wachten tot donderdag!
's Avonds hebben we een tip van Nick gevolgd en we zijn bij één van de 'snacks' onderweg gestopt voor ... tja een snackje, like real locals do.
Deze snackbars herken je aan de mensenmassa buiten en aan de tralies. Ik vraag me nog steeds af waarom al die snackbars tralies hebben. Ik gok dat het iets met veiligheid en het voorkomen van inbraak te maken heeft, maar dat moet ik nog even vragen aan iemand wanneer ik de kans krijg.
We zetten ons neer, begonnen ons bakje leeg te eten en zagen ook dat meerdere mensen er bleven hangen na hun bestellling. Net naast de snackbar was een supermarkt en daar is Julie 2 biertjes gaan kopen. Laten we ff 'local' doen en mee 'hangen' met de rest. Je ziet dat vaker rond supermarktjes, dat er tafeltjes staan waar mensen zich met een biertje zetten en wat zitten te kletsen, kaartspelen of sport kijken op een scherm/tv buiten. Gezellige boel dus!
Even een grappige anekdote, voor ik hier afsluit en m'n bedje in kruip:
Julie ging dus 2 biertjes kopen. Ze kwam terug met 2 Heinekens, geen idee hoe dat smaakt, want ik ben geen bierdrinker (ik lust dat eigenlijk zelfs niet echt, maar ik ging niet flauw doen). We proefden, we proefden opnieuw, nog eens...we moeten telkens nogal een smoel getrokken hebben want een oude man verderop vroeg of het niet lekker was of vreemd smaakte. "Ja, die smaakt vreemd, dat bier is zoet en smaakt niet eens naar bier!" "Als dat bier koud is, smaakt dat zo", zegt de oude man. Ok dan... Met lange tanden dronken wij verder, zonder ons nog vragen te stellen.
Een tiental minuutjes later komt de man van de snackbar naar ons toe met 2 biertjes. Wij dachten dat hij wilde klinken met ons, dus wij enthousiast onze biertjes omhoog en riepen "proost". Na wat geklungel, werd duidelijk dat wij de biertjes moesten aannemen, dat die voor ons waren. Leuk!
Na een visuele inspectie, merkten we dat het nieuwe biertje minder troebel van kleur was en minder hard schuimde. De ruiktest wees uit dat die ook een andere geur had, een echte biergeur namelijk... Dit was verdacht! Ik onderwierp het nieuwe biertje dan maar meteen aan de proeftest. "Hé, deze smaakt wél naar bier! What the fuck waren wij tot nu toe dan aan het drinken?!" De oude man die ons eerst gerustgesteld had dat koude Heineken zoet smaakte, keek nu op want mijn reactie was een beetje luid. Julie stapte op de man af met ons oud biertje en liet de man even proeven. Ik lig nu nog steeds in een deuk als ik terugdenk aan het gezicht van de oude man, nadat die ons oud biertje geproefd had. 😂😂😂
"Wat is dit?! Dit is slecht bier!" Alé gij... 😒
Eén van de mannen ging de supermarkt binnen met ons slecht bier en kwam terug met 2 nieuwe...Fuck, zit hier met 2 van die biertjes! Julie heeft mijn tweede toch half mogen opdrinken. [bleek uiteindelijk dat er op de biertjes die Julie gekocht had geen stop zat, maar zilverpapier...wie weet wat daar mee gebeurd is! Maar we leven nog!]
Als ge nu ni aan't lachen bent, sorry dan was het zo'n geval van "ge had erbij moeten zijn" 😄
Slaapwel! X
Labels: Curacao, food, kitesurfing, watersports
