Aaaaaah *zalige zucht*
Zon, zee, strand & Jules. We hebben elkaar als vreemden gevonden en gaven elkaar een warme thuis. We vonden in elkaar de 'sister from another mister'. Een vakantie samen klonk ons dan ook als muziek in de oren. We hadden een eerste test doorstaan: Milaan.
Maar nu: 2 weken op een Caribisch eiland, wat zou dat geven?
Wel, ik zal je eens vertellen wat dat geeft: heerlijk lange ontbijtjes, bekomen van het ontbijt in de loungestoelen bij het zwembad, lunchen in het zwembad met een glaasje cava, siësta, lezen, lezen en nog eens lezen, praten over wat we net gelezen hebben bij een glaasje wijn, aperitieven, dineren, naar de sterren kijken,...
Om wat variatie in de dag te brengen en verveling tegen te gaan, werd het "zwembadhangen" afgewisseld met Jan Thiel Beach of Mambo Beach.
[It's a hard knock life 😂 sorry...de eerste dagen waren het toppunt van mijn luiheid éver!]
Gelukkig zijn slechts de eerste 2 dagen exact zo gelopen. 'K zou gek worden van alleen maar nietsdoen. (Taak 1: leren nietsdoen; deze kunst beheers ik duidelijk nog steeds niet, maar oefening baart kunst!)
Verder hebben we van ons eerste bbq'tje op Curacao mogen genieten in het gezelschap van Thierry en Marleen. Zij waren zo gastvrij om ons in hun geweldig huis te verwelkomen. We hebben die avond ook kennis gemaakt met de woensdagavonden bij Cabana, een trendy beachbar aan Mambo Beach.
Willemstad hebben we ook al enkele keren onveilig gemaakt, al ben ik niet zeker dat wij degene zijn die het onveilig maakten. We voelden ons op een bepaald "verdwaald" moment zélf een beetje onveilig.
Mijn topfavoriet is zonder twijfel het "Miles Jazz Cafe" in het Pietermaai district. Zoals de naam het zegt: een jazz café in een supergezellige wijk, met lekkere rode wijn, gezelschapsspelletjes en waar een heerlijk laidback sfeertje heerst!
Gisterenavond gingen we op zoek naar een lokaal restaurantje op de 'oude markt' in Punda. We hebben prachtige dingen gezien onderweg, maar geen lokaal resto'ke... Of toch niet meteen gevonden. Lang gezocht hebben we echter niet, want het bevond zich namelijk in een nogal "donkerdere" (lees: minder verlichte) wijk waar vreemde figuren op straat hingen en ons de stuipen op het lijf jaagden. Na een sessie snelwandelen hebben we toch op het Wilhelminaplein lekker kunnen dineren bij 'Bij de Buren'. I tried something LOCAL! Keshi yena, een kipgerechtje omhuld met gesmolten kaas. Lekker!
Een zalig tussendoortje - thanks for the tip Thierry! - is de coco frio. Dat is een verse maar gekoelde kokosnoot; die wordt ter plekke 'onthoofd', een rietje erin en smullen maar! Jules heeft zich een coco frio tegoed gedaan; ik heb het gehouden bij een kokosijsje. Het plekje waar we deze gevonden hebben, is wel een vermeldig waard! Aan de "Groeten en Fruitswagen" op de Caracasbaaiweg.
Je kan gewoon van al dit lekkers genieten in één van de hangmatten!
Ziezo, dat waren de afgelopen 4 dagen in paradise. Maar na ontspanning volgt inspanning! En dat hebben we vandaag (vrijdag) wel gehad!
Lees meer in het volgende blogbericht...
Labels: Curacao, foodie, Hotspots
