De zon heeft me tijdelijk buiten strijd geplaatst. Ik, die altijd bruist van energie, ben tot een hoopje vermoeidheid gedegradeerd.
Zaterdag ben ik op het strand beginnen "werken" in zo'n hutje waar je een tochtje met de 'bananaboat' o.d. kan boeken. Ik moet toeristen wat info verschaffen over de activiteiten op het water en proberen om hen een boottochtje te verkopen. Als me dat lukt krijg ik daar comissie op. Op dag twee is me dat al gelukt! Ik - zo fier als een gieter. :)
Het werk is chill, leuke collega's, toffe baas, een geweldig zicht vanuit mijn 'kantoortje':
Maar, op het einde van dag 1, kwam ik helemaal uitgeput thuis! Een ganse dag in de zon rondlopen, vergt heel wat energie. Ik heb die avond, de klok rond geslapen. Dag 2 op het werk ging wat moeizamer, maar 'savonds had ik nog wel wat energie over om samen met Liesje en de buurvrouw te koken en een drankje te gaan doen bij de beachbar. Enkele waters en een dansje later, lag ik wel op tijd in bed.
Wat er de twee volgende dagen met me gebeurde, is voor mij onverklaarbaar. Ik was de ganse dag doodmoe, helemaal uitgeput! Geen energie om te sporten, zelfs niet om te koken, alleen maar om te hangen in de hangmat of te liggen in bed. Ik kon het alleen maar opbrengen om een sessie yoga te doen. Ik heb mezelf weliswaar verplicht om een spinningles te volgen gisterenochtend, maar op het einde was ik helemaal buiten adem, iets wat me niet vaak overkomt. Liesje ging windsurfen en hoewel ik dat ook heel graag doe, heb ik niet meer gedaan dan van onder de schaduw toegekeken. Heel vreemd allemaal!
Ik gok dat ik een vitaminetort heb of dat ik mijn lichaam te ver gedreven heb in dit klimaat. Rust, extra vitamines en gezond eten is waar ik de komende dagen op ga focussen. Want ik wil hyperAdy terug!
Een beetje leuker nieuws nu!
De vlucht naar Colombia is geboekt! Op 1 november vlieg ik samen met Liesje naar Bogota, waar ons 2,5 maanden durend avontuur 'samen' begint! Na die periode vliegt m'n vridinnetje terug naar Aruba en ga ik - indien mijn budget het al toelaat - verder Argentina en Brazilië verkennen. Indien ik krap bij kas zal zitten, blijf ik wel ergens even hangen om wat bij te verdienen. Ik kijk hier zo naar uit!
Nog geen twee uur later kreeg ik wel al heimweegevoelens naar Aruba! Ik ben zó blij dat Liesje mee vertrekt, want ik zou het anders heel erg moeilijk hebben om dit alles hier achter te laten! Ik zou hier anders misschien te lang zijn blijven hangen...
Om die heimweegevoelens dan nog te versterken, mocht ik gisterenavond getuige zijn van een prachtig lichtspektakel. Zo mooi, hoe alle kleuren in elkaar opgaan en een prachtbeeld creëren! Ik laat jullie maar even mee genieten:
Laat ik nog maar even 2,5 maanden genieten van dit eiland en er dan afscheid van nemen om nieuwe horizonten op te zoeken. I owe it to myself! Ik zou het me anders later misschien beklagen...
Labels: Aruba, health, work, worldtrip
